Góry Pieprzowe w Sandomierzu

Wczoraj na blogu pojawił się wpis o miejscach, które warto zobaczyć w Sandomierzu. Zabrakło tam Gór Pieprzowych, którym chcieliśmy poświęcić osobny artykuł. Śmiać można się z ich wysokości, bo to bardzo niewielkie wzniesienia, jednak warto dodać, że są to najstarsze góry w Polsce i podczas wizyty potrafią zachwycić. 

Pięknymi widokami kończymy naszą podróż po długo przez nas wyczekiwanym do zwiedzania mieście i przenosimy się w okolice naszego noclegu. Wpadamy tam na chwilkę na obiad, który przyrządzamy sobie sami. Karmimy także Maję i z pełnymi brzuchami lecimy do Rezerwatu Przyrody Góry Pieprzowe, albo po prostu w sandomierskie Pieprzówki.

Góry najstarsze w Polsce zachwycają turystów, nas powaliły z nóg. Mieliśmy zrobić tam quest, bo jest dostępny, ale stwierdziliśmy, że przejdziemy się tak po prostu. Nocowaliśmy można powiedzieć, że w samym rezerwacie. Także do miejsca nie dojeżdżaliśmy. Podeszliśmy w kilka chwil na punkt widokowy, z którego pięknie widać płynącą sobie spokojnie Wisłę, ale także miejscowości tj.: Trześń, Gorzyce, ale oczywiście też sam Sandomierz. Ogólnie panorama jest rozległa, a miejsce klimatyczne, więc polecamy każdemu. Z punktu widokowego poszliśmy dalej wydeptaną ścieżką po stromych zboczach opadających w kierunku rzeki. Kierując się w lewo przeszliśmy dość wymagający kawałek i dalej powędrowaliśmy do drogi asfaltowej przez łąki.

Spacer nasz był powolny, bo oczekiwaliśmy zachodu słońca. Idąc drogą w kierunku rezerwatu spotkaliśmy miłe starsze małżeństwo, które uprzedziło nas przed dzikami w tym miejscu występującymi. Oni właśnie oczekiwali przed swoją posesją na policję, aby pójść z nimi i sprawdzić jakąś padlinę wyglądającą na dzika, którą zauważyli na swojej posesji. Mimo to zaprosili nas w te rejony latem, gdy zrobi się ogólnie cieplej. Bowiem w tym miejscu są przepiękne dzikie róże, a niektóre gatunki występują tylko tutaj. Można wyliczyć dwanaście takich gatunków z dwudziestu pięciu dostępnych w całej Polsce, które występują tylko w Górach Pieprzowych. Ostatecznie udaliśmy się na zachód słońca, który chcieliśmy zobaczyć z punktu widokowego. Ale nie był on najpiękniejszy. Ostatnie momenty zasłoniły chmury i musieliśmy sobie go tylko wyobrazić.