Giewont - najłatwiejszy szlak z Zakopanego. Trudność, łańcuchy

.Giewont to jeden z najpopularniejszych szczytów w polskich Tatrach, który przez wielu nazywany jest śpiącym rycerzem. Góra mierzy 1895 m n.p.m., a na jej szczycie znajduje się metalowy krzyż, który podczas burzy jest powodem częstych uderzeń pioruna. Dominuje on nad Zakopanem i jest z niego niezwykle dobrze widoczny.

Co znajdziesz w tym wpisie?

W sezonie turystycznym podczas wejścia na górę tworzą się ogromne kolejki, dlatego wybierając się na wędrówkę, warto wybierać wczesne godziny poranne. My idąc na szczyt, wybraliśmy najłatwiejszy szlak z Zakopanego, którego polecamy początkującym miłośnikom Tatr. Pod szczytem mamy kilka łańcuchów, które pomagają podczas wspinaczki. Na trasie znajdują się dwa schroniska – hotele. Hotel PTTK Kalatówki oraz Schronisko PTTK na Hali Kondratowej. Wycieczkę można sobie przedłużyć i wejść na Kopę Kondracką, a później np. na Kasprowy Wierch.

Giewont - najłatwiejszy szlak z Zakopanego

Giewont – parking w Zakopanem

Parking znajduje się przy rondzie Jana Pawła II w Zakopanem. My najczęściej tam stajemy. Postój jest płatny i można zapłacić w parkomacie kartą lub gotówką. Koszt to około 25 złotych.

Współrzędne parkingu: 49.284182, 19.973045.

Historia nazwy

Nie jest do końca wyjaśnione, skąd naprawdę pochodzi nazwa Giewont. Istnieje kilka teorii i przypuszczeń. Podobno w XVI wieku istniała kopalnia miedzi o nazwie Gyewant. Druga hipoteza zakłada, że nazwa szczytu pochodzi od niemieckiego słowa Wand oznaczającego ściana lub skała. Najprawdopodobniejszą wersją est jednak ta ustalona według Mariusza Zaruskiego, iż pochodzi od nazwiska góralskiego.

Ile się idzie na Giewont? Mapa trasy naszej wycieczki

Przebieg trasy: Zakopane (parking) – Kuźnice (do Kuźnic można podjechać busem) – Polana Kalatówki – Schronisko PTTK na Hali Kondratowej – Kondracka Przełęcz – szczyt Giewont.
Suma podejść na szlaku: 986 metrów.
Długość całej trasy: 15,5 km.
Czas wycieczki z przerwami: 7 godzin.

Szlak na Giewont z Zakopanego – opis trasy

Zatrzymujemy się w Zakopanem parkingu przy rondzie Jana Pawła II. Do Kuźnic docieramy po kilkunastu minutach drogi i idziemy wyślizganą trasą do schroniska. Ty do Kuźnic możesz podjechać busem od parkingu. Cena to kilka złotych. Są także taksówki, ale je opłaca się wynająć, jak jest większa grupa osób.

Hotel Górski PTTK Kalatówki

Z Kuźnic maszerujemy niebieskim szlakiem. Na trasie mamy budkę, w której trzeba kupić bilet za wejście do Tatrzańskiego Parku Narodowego. Trasa początkowo nie jest trudna i delikatnie zdobywamy wysokość. Wędrujemy przez las, a później wychodzimy na widokową polanę, na której znajduje się Hotel Górski PTTK Kalatówki.

Schronisko PTTK na Hali Kondratowej

Dalej przechodzimy drogą z lewej strony Kalackiej Turni i próbujemy swoich sił, zmierzając na Halę Kondratową. Dochodzimy do Schroniska PTTK na Hali Kondratowej i odpoczywamy, a przy okazji jemy śniadanie. Szlak na Giewont jest dobrze wydeptany. Widoki są coraz lepsze. Bardzo lubimy Halę Kondratową. Szlak do schroniska prowadzi łagodnie bez większych wzniesień, dlatego jest dobrą rozgrzewką przez wejściem na górę, a trzeba pamiętać, że droga na Giewont trwa ponad 3 godziny. Przy schronisku mamy rozejście się szlaków. Jest tutaj także szlak zielony, który biegnie na Przełęcz pod Kopą Kondracką. My kontynuujemy dalej za niebieskim kolorem.

Kamienne schody na niebieskim szlaku

Od razu za schroniskiem idziemy w prawo do lasku, po którym prowadzi wąska ścieżka. Bez widoków idziemy tylko przez chwilę, ponieważ później dochodzimy do miejsca, gdzie możemy zobaczyć już Beskidy i Gorce. Taka pogoda, takie warunki, widoki bajka. Na szlaku na razie oprócz nas, nie ma nikogo. Za nami okazałe prezentują się szczyty Tatr, a zwłaszcza Świnica, Małołączniak czy Kopa Kondracka. Widać też Kondracką Przełęcz. Te miejsca są przepiękne. Pod nogami pojawiają się kamienne schody, które żmudnie prowadzą na Kondracką Przełęcz 1725 m n.p.m. To jest nasz kolejny cel.

Szlak na Giewont – łańcuchy. Raki i czekan w zimie

Górę widzimy już w całej okazałości. Mamy przed tym szczytem respekt. W okresie letnim przy dobrej pogodzie, wejście na szczyt nie sprawia większego problemu. Chociaż jeśli mamy lęk wysokości, to możemy mieć kłopoty na łańcuchach. W zimowych warunkach może nie być tak kolorowo. Dochodzimy do pierwszego łańcucha i bardzo ostrożnie zaczynamy się wspinać. Pisaliśmy, żeby iść wcześnie rano. Do też dlatego, żeby uniknąć korków na łańcuchach.

I powoli, powoli stajemy na szczycie. Najpierw ja, później Mateusz, który mnie asekuruje. Giewont jest szczytem pięknym, jednak bardzo niebezpiecznym, zwłaszcza w czasie burzy.

Wariant zimowy

Na zimowym Giewoncie nie wolno szaleć, tylko ostrożnie wychodzić do góry. Raki są bardzo przydatne, czekan również, jednak można sobie bez niego poradzić. My wchodziliśmy w zimie. Później trzeba wrócić tak samo po łańcuchach, jak wchodziliśmy.

Na szczycie stoi 17,5-metrowy krzyż. W lecie trzeba uważać na burze z piorunami

Góra jest bardzo dobrze rozpoznawalna już z ulic Zakopanego, ze względu na swoją sylwetkę. Co jakiś czas w okresie letnim pojawiają się informacje o burzach w Tatrach, o uderzeniach pioruna w krzyż na Giewoncie. Trzeba przyznać, że metalowa konstrukcja bardzo przyciąga pioruny i jeśli zbliża się załamanie pogody, to trzeba stamtąd jak najszybciej schodzić. Krzyż na Giewoncie ma wysokość 17,5 m, a w tym 2,5 m jest wkopane w skały. Dlaczego w ogóle na górze znalazł się krzyż? Jest on pamiątką na 1900. rocznicę urodzin Jezusa. Został zbudowany przez mieszkańców Zakopanego.

Jakim szlakiem dojść na Giewont? Polecane trasy i najłatwiejszy szlak

Na górę można dotrzeć z kilku stron i niezależnie jaki szlak wybierzesz, to nie będziesz żałować, ponieważ wędrówka po tatrzańskich trasach z cudownymi widokami potrafi zachwycić. W sezonie letnim, aby uniknąć kolejek, warto wybrać się wcześnie rano, aby już około godziny 8 być na szczycie.

Najłatwiejszą i najpopularniejszą trasą na Giewont jest szlak z Zakopanego, który tutaj opisaliśmy. Szlak nie jest trudny, chociaż z lękiem wysokości można mieć problemy przy łańcuchach. Polecamy go wszystkim początkującym.
Najpiękniejszą i najbardziej widokową trasą jest szlak z Kasprowego Wierchu przez Kopę Kondracką. Na niego możesz wjechać kolejką. Wszystkie najważniejsze informacje o Kasprowym Wierchu są dostępne u nas na blogu. Są tam również zdjęcia i opis trasy do kolejki na Kasprowym Wierchu.
Ciekawym wariantem jest droga szlakiem czerwonym z Doliny Strążyskiej. Nią wchodzi najmniej osób i do Wyżniej Kondrackiej Przełęczy czasem można nie spotkać nikogo.
Są jeszcze inne szlaki dojściowe, jednak te powyższe polecamy najbardziej.

Legenda o śpiącym rycerzu

Nawet dzieci w szkole podstawowej wiedzą, że ta góra w Tatrach nazywany jest śpiącym rycerzem. Już patrząc z Zakopanego na górę, można dostrzec zarys sylwetki. W północnych ścianach góry znajduje się wiele jaskiń, a jedna nich zwana jest jaskinią Śpiących Rycerzy. Mają się oni obudzić, jak Polska znajdzie się w niebezpieczeństwie. Legendę o śpiących rycerzach zna zapewne każdy Polak. Jedna z jej wersji jest taka:

Dawno temu, żył pewien młody pasterz, który wypasał owce na barwnych i kwiatowych łąkach w dolinach. Młodzieniec był pełen energii i ciekawości, dlatego lubił wspinać się po skałach. Pewnego dnia jednak wyszedł po górach za daleko i dostrzegł w skale Giewontu szczelinę. Zaintrygowany wdarł się przez nią, do jak się okazało, przepięknej jaskini. Zwiedzał ją, aż nagle usłyszał rżenie koni. Ciekawość wygrała ze strachem i pastuszek postanowił podążyć za odgłosami.

Kiedy doszedł do celu, ujrzał ogromną salę, natomiast w niej płonące ognisko i śpiących rycerzy podpierających się o swoje miecze oraz odpoczywające konie. Chłopiec przestraszył się i czym prędzej
zerwał się na równe nogi, by uciec. Niestety przez pośpiech, a także nieuwagę potknął się i narobił wielkiego huku. Przez hałas zbudził się jeden z rycerzy i doniosłym głosem zapytał. Czy już czas?

– Kim jesteście? – zapytał zlękniony młodzieniec.

– My, Rycerze Korony śpimy tutaj od wieków – brzmiała odpowiedź. Gdy Ojczyzna nasza znajdzie się w niebezpieczeństwie, mamy powstać, chwycić za miecze, dosiąść koni, by bronić Tatr i całej polskiej ziemi przed nieprzyjaciółmi. Czy już czas?

– Nie, Panie. Jeszcze nie czas.

– Zatem pozwól mnie i moim towarzyszom spać dalej.

Pasterz tak uczynił, po czym poderwał się i wybiegł z groty. Opowiadał o tym, co mu się przydarzyło na całym Podhalu. Jaskini ani śpiących rycerzy nie udało się nikomu odnaleźć, lecz ludzie wierzyli, że czuwają nad nimi rycerze gotowi bohatersko chronić nie tylko Podhala, ale również całą Polskę, gdy znajdzie się ona w niebezpieczeństwie. Tak właśnie zrodziła się legenda o śpiących rycerzach.

Zejście na Przełęcz Kondracką i na Halę Kondratową

Zmierzamy już w kierunku Przełęczy Kondrackiej. Zejście nie jest samym szlakiem przez łańcuchy, tylko po drugiej strony skały. Zdjęcie możesz zobaczyć poniżej.

Rozpoczynamy dość wolno, tak że biegnący turysta nie czeka, tylko daje nogę w dół. My przyspieszamy kroku i można powiedzieć, że w mgnieniu oka jesteśmy na dole. Widzimy też, że grupa turystów zmierza w kierunku wierzchołka. Dochodzimy szlakiem do Schroniska PTTK na Hali Kondratowej i bez zatrzymywania się podejmujemy decyzję, że od razu schodzimy dolinką do Kuźnic. Mijają nas wycieczkowicze z gimnazjum. Weseli i z dobrymi wspomnieniami docieramy do Kuźnic, a chwile później do samochodu niedaleko ronda.

Położenie i charakterystyka szczytu

Masyw położony jest między Doliną Bystrej, Doliną Kondratową, Doliną Małej Łąki i Doliną Strążyską. Masyw ten składa się z trzech szczytów.

Wielkiego Giewontu (wznosi się na nim 15 – metrowy żelazny krzyż). Wysokość to 1894 m n.p.m.
Małego Giewontu o wysokości 1728 m n.p.m.
Długiego Giewontu o wysokości 1867 m n.p.m.

Pomiędzy Wielkim a Małym Giewontem znajduje się Giewoncka Przełęcz 1680 m n.p.m., z której opada Żleb Kirkora. Między Wielkim a Długim Giewontem widnieje przepastna i głęboka przełęcz Szczerba 1823 m n.p.m. Opada z niej Żleb Szczerby. Od strony północnej szczyt jest bardzo stromy i niedostępny. Łatwy do zdobycia jest od południowej, dlatego tam prowadzą szlaki turystyczne. W ścianach znajdują się liczne jaskinie, groty i jamy, np. Studnia w Giewoncie, Kozia Grota, Jaskinia Śpiących Rycerzy, czy Jaskinia Zawaliskowa w Długim Giewoncie.