Veterný vrch – Magura Spiska. Opis szlaku z Vyšné Ružbachy

Veterný vrch, czyli Wietrzny Wierch lub Wietrzne Wzgórze znajduje się w Magurze Spiskiej w Słowacji. Mierzy 1111 m n.p.m. i jest to jeden z najlepszych punktów widokowych, które do tej pory poznaliśmy. Krajobrazy stamtąd rozciągają się w każdym kierunku. Wejście na szczyt zaplanowaliśmy ze słowackiej miejscowości Vyšné Ružbachy – Drużbaki Wyżne.

zobacz więcej ciekawych szlaków górskich Słowacji

Jak dojechać na początek szlaku do Vyšné Ružbachy?

Vyšné Ružbachy znajdują się niedaleko od polskiej granicy w Piwnicznej-Zdroju. Musisz jechać na Mniszek nad Popradem drogą 68, a później do Stará Ľubovňa. Po dojeździe do głównego skrzyżowania skręcasz w prawo i jedziesz aż do wsi Nižné Ružbachy. Tam jedziesz w prawo koło kościoła i dojeżdżasz do miejscowości. W Vyšné Ružbachy za blokami jedziesz w lewo, a później zaraz w prawo w wąską drogę. Tam z lewej strony będzie parking przy szlaku.

• Współrzędne parkingu do szlaku na Veterný vrch: 49.3040, 20.5609.

Gdy byliśmy tam w kwietniu, to parking był bezpłatny. Nie wiem jak jest w sezonie, ale wszędzie dalej są już płatne parkingi po kilka euro za dzień.

Mapa szlaku turystycznego na Veterný vrch 1111 m n.p.m.

Cała trasa na Veterný vrch z przerwami zajęła nam 8 godzin. Mierzyła prawie 16 kilometrów i liczyła ponad 700 metrów podejścia. Była bardzo widokowa, więc warto się tam trochę zmęczyć. Poniżej mapa naszej trasy: Szliśmy tak:

Vyšné Ružbachy – Sovia poľana – Pod Zbojníckym stolom – Veterný vrch – Pod Grúňom – Vyšné Ružbachy

Biela diera, Kosiare 850 m n.p.m. – trasa przez widokowe łąki

Z parkingu ruszyliśmy w lewo za znakami koloru czerwonego. Przeszliśmy przez most nad Zálažný potok i skierowaliśmy się w prawą stronę do małego wodospadu, znajdującego się na terenie parku zdrojowego. Szliśmy dalej i obejrzeliśmy z zewnątrz Biały Dom. Doszliśmy po kilku minutach do tabliczek z oznakowaniem szlaku.

Zmieniliśmy kolor z czerwonego na żółty, którym mieliśmy już dojść na Sovia poľana. Z początku mieliśmy podejście na 300-metrowym odcinku, a później skręciliśmy w prawo na drogą asfaltową. Nią szliśmy tylko chwilę, bo zaraz pokazał się kolejny drogowskaz. Odbiliśmy w lewo na kamienistą drogę, które doprowadziła nas na łąkę. Tam czekały już na nas piękne widoki w kierunku wschodnim oraz południowym. Szliśmy polami przez 300 metrów i znowu weszliśmy do lasu.

Trasa prowadziła delikatnie pod górę, więc ciężko się było tam zmęczyć. Przez kilkaset metrów maszerowaliśmy między drzewami, aż wyszliśmy na kolejną łąkę. Wspinaliśmy się pod górę. Z prawej strony widzieliśmy zbocza Veľká Kýčera 966 m n.p.m. Wyszliśmy wreszcie na najwyższy punkt łąki, a tam…

Pokazały się cudowne widoki na Tatry Słowackie oraz Tatry Niżne. To było coś pięknego. Z takimi krajobrazami maszerowaliśmy przez około 800 metrów, aż doszliśmy do kolejnego drogowskazu. Tam pojawiła się ścieżka prowadząca do Jaskyňa v Čube. Można tam skręcić, ale trzeba dołożyć kilometrów i sporo czasu.

Sovia poľana 891 m n.p.m.

Dalej szliśmy już na Sovia poľana, do której mieliśmy 500 metrów. Trasa prowadziła przez las delikatnie pod górę. Polana była rozległa, a na jej końcu znajdowały się kolejne drogowskazy. Tam także pojawił się niebieski kolor prowadzący z powrotem do Vyšné Ružbachy. Schodząc do niej, można sobie zrobić krótszą wycieczkę.

Nasz szlak żółty się zakończył, a my zmieniliśmy go na niebieski prowadzący na Pod Zbojníckym stolom.

Pod Zbojníckym stolom 944 m n.p.m.

Tutaj mieliśmy nieco więcej podejścia. Chwilę maszerowaliśmy lasem, a później wyszliśmy w takie miejsce, że z lewej strony mieliśmy okazję zobaczyć Tatry oraz Niżne Tatry. Szlak przypominał nieco trasę z Wielkiego Rogacza na Radziejową w Beskidzie Sądeckim.

Tam na trasie pojawiło się trochę śniegu. Szło się nim kiepsko, ponieważ był rozmoczony i się zapadaliśmy. Trawersowaliśmy zbocza szczytu Zbojnícky stôl mierzącego 1020 m n.p.m. Cały odcinek miał jakieś 2 kilometry i dotarliśmy na miejsce. Na rozwidleniu dróg był drogowskaz do stołu, a 20 metrów od szlaku stół i siedzenia. Nie wiem, czy to zbójnicki, ale ktoś miał fantazję. Tam także pojawił się szlak zielony, którym teraz mieliśmy iść. Kolor niebieski skręcił w lewo na Toporecké sedlo 802 m n.p.m.

Veterný vrch – szlak na szczyt

Weszliśmy na kolor zielony. Przed nami były jeszcze 3 kilometry drogi. Trasa prowadziła raz po śniegu, a raz po asfalcie i szerokiej szutrowej drodze. Ten odcinek nie był trudny, a chwilę przed szczytem obejrzeliśmy widoki na Tatry, Beskid Żywiecki oraz Pieniny. Na małej przełęczy znajdowały się drogowskazy oraz ławki do odpoczynku.

Na Veterný vrch było coraz bliżej. Na chwilę przed wierzchołkiem już widzieliśmy powiewającą słowacką flagę. Dotarliśmy do rozwidlenia i skręciliśmy w prawo na szczyt. Podejście było strome, ale krótkie. Stanęliśmy wreszcie na samej górze. Byliśmy zachwyceni, bo dawno nie byliśmy na tak widokowym szczycie, a mierzącym zaledwie 1111 mn.p.m.

Veterný vrch 1111 m n.p.m. – szczyt Magury Spiskiej

Na Veterný vrch było przepięknie. Stał tam niedźwiedź trzymający słowacką flagę, było koło z opisanymi widokami, metalowa skrzynka z księgą w środku (warto się wpisać), ławki, miejsce na ognisko oraz cudowne widoki. Dawniej szczyt był zalesiony, ale po przejściu wichury zmienił się diametralnie. Na miejscu zrobiliśmy sobie godzinę przerwy, bo było warto.

Co widać ze szczytu?

Veterný vrch oferuje widoki w każdym kierunku. Bardzo dobrze rozpoznawalne są pasma górskie po polskiej stronie. Od Tatr przez Beskid Żywiecki, Gorce, Pieniny, Beskid Wyspowy, Beskid Sądecki, Beskid Niski, ale także po słowackie pasma: Góry Czerchowskie, Góry Lewockie, Tatry Niżne, Magurę Spiską czy Wyhorlat.

Najpiękniej widać Tatry Słowackie, ale z tych bardziej rozpoznawalnych szczytów są: Babia Góra, Trzy Korony, Lubań, Mogielica, Koziarz, Modyń, Przehyba, Radziejowa, Busov czy Lackowa.

Jak dojść na Veterný vrch 1111 m n.p.m.?

Oprócz tego szlaku, który tutaj opisuję, to na Veterný vrch możesz dojść także z innych stron.

• Szlak zielony prowadzi z miejscowości Veľký Lipnik – 5 kilometrów, 2 h przejścia,
• Szlak zielony, a później żółty prowadzi z Straňanské sedlo (Korbalowa Przełęcz) – 7 kilometrów, 2:45 h przejścia,
• Szlak niebieski, a później zielony z Toporecké sedlo – 10 kilometrów, 3:35 h przejścia,
• Szlak czerwony z Vyšné Ružbachy (tym, co będziemy schodzić) – 6 kilometrów, 2:25 h przejścia.

Veterný vrch – Vyšné Ružbachy przez Grúň

Po przerwie na szczycie zaczęliśmy schodzić do rozwidlenia. Tam zmieniliśmy szlak na czerwony. Kierowaliśmy się z powrotem do wsi Vyšné Ružbachy na parking. Przez 2 kilometry biegł z nami jeszcze szlak żółty, ale później skręcił na Poľane 950 m n.p.m. Po 15 minutach od szczytu doszliśmy do drewnianego domku „U Borsuka”. To chyba jakiś domek do wynajęcia, albo w sezonie restauracja. Tego nie wiemy.

Przez sporą część schodziliśmy w dół, ale były także podejścia np. na Grúň, z którego oglądaliśmy kolejne widoki. Po tym wzniesieniu szliśmy już niemalże cały czas na dół. Co jakiś czas były ławeczki do odpoczynku oraz polany widokowe. Ogólnie cała ta trasa była bardzo krajobrazowa. Gdzieś tak w połowie drogi od odejścia szlaku żółtego była tabliczka kierująca do pomnika poległych partyzantów.

Później już zeszliśmy do wyciągu narciarskiego pod szczytem Kukura 808 m n.p.m. Ostatni odcinek był już po lesie, a następnie po ulicach miejscowości Vyšné Ružbachy. Zobaczyliśmy tam Ružbašský kráter oraz domki typu szwajcarskiego, a także kolejny raz wodospad. My jesteśmy tym szlakiem oczarowani i polecamy go każdemu.

• W pobliżu polecamy zobaczyć Jarzębiński Przełom.