Najkrótszy i najłatwiejszy szlak na Lubomir z dzieckiem

Lubomir to szczyt w Beskidzie Wyspowym mierzący 904 m n.p.m., który do Korony Gór Polski zaliczany jest, jako najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego. Zależy, na jaki podział patrzymy. Według regionalizacji Jerzego Kondrackiego wzniesienie należy właśnie do Beskidu Wyspowego i według mnie tego powinniśmy się trzymać. Kto zdobywa Koronę Gór Polski, to uznaje wzniesienie jako szczyt w Beskidzie Makowskim. Ogólnie najwyższym szczytem tego pasma jest Mędralowa 1169 m n.p.m. znajdująca się w pobliżu Babiej Góry.

• Najłatwiejszy i najkrótszy szlak na Lubomir prowadzi z Przełęczy Jaworzyce,
• Aby wejść na ten szczyt, to trzeba przeznaczyć na to około 1 godzinę i 20 minut,
• Parking tam jest bezpłatny,
• Na szczycie znajduje się obserwatorium astronomiczne,
• Szczyt znajduje się niedaleko Pcimia i Krakowa,
• W pobliżu położone jest Schronisko PTTK na Kudłaczach,
• Pod schroniskiem jest płatny parking – kilka złotych za dzień,
• Trasy na górę są przeważnie zalesione,
• Pieczątka do Korony Gór Polski znajduje się w Schronisku na Kudłaczach albo w Obserwatorium,
• Trasa na górę z Przełęczy Jaworzyce nie jest trudna, dlatego spokojnie można wybrać się tam z dziećmi,

NASZA KORONA GÓR POLSKI

Jak dojść na Lubomir? Najkrótszy szlak z Przełęczy Jaworzyce

Wzniesienie często łączone jest ze zdobywaniem Mogielicy – najwyższym szczytem w Beskidzie Wyspowym. Najpierw rano większość zdobywa Mogielicę, a następnie po południu jedzie na Przełęcz Jaworzyce i stamtąd rusza czerwonym szlakiem na szczyt.

Mapa trasy turystycznej z Przełęczy Jaworzyce do obserwatorium astronomicznego

Na mapię zaznaczyłem trasę góra-dół, więc musisz zarezerwować sobie 3 godziny. Do przejścia będzie 5,8 km. Na trasie jest 337 metrów podejścia. 

Przełęcz Jaworzyce w Beskidzie Wyspowym – miejsce na parking

My wczoraj nie byliśmy na Mogielicy, tylko od samego rana wędrowaliśmy szlakiem na Lubomir. Przyjechaliśmy na miejsce o godzinie 6, gdy nie było jeszcze zbyt ciepło.

Słońce dopiero wstawało, także towarzyszyło nam przez kilkanaście minut.

Zostawiliśmy samochód na Przełęczy Jaworzyce obok drewnianych ławek. Jest możliwość wyjechania samochodem jeszcze wyżej, jakieś 1200 metrów.

Tam również są drewniane ławki i zakaz ruchu, bo teren prywatny. Nie dotyczy oczywiście dojazdu do restauracji, która się znajduje powyżej.

• Współrzędne tego wyższego parkingu (jeśli będzie miejsce): 49.7580, 20.0733.

Gościniec pod Lubomirem – Węglówka 

Szlak połowę trasy prowadzi drogą asfaltową. Najpierw przez las, a następnie między domami. Beton się kończy, a my wchodzimy na drogę szutrową. Zaczynają się pokazywać piękne widoki na Beskidy. O poranku są one jeszcze piękniejsze.

Mijamy Gościniec pod Lubomirem, gdzie mamy restaurację czynną w weekendy, noclegi, saunę, a także możliwość zorganizowania imprezy okolicznościowej. 

Góra Lubomir w Beskidzie Wyspowym (Makowskim) – szczyt do Korony Gór Polski

Mijamy gościniec i rozpoczynamy podejście po kamienistej drodze. W lesie trwają prace związane ze ścinką drzewa. Trzeba uważać. Za nami idą turyści z Krakowa.

Na trasie umieszczone są tablice informacyjne związane z obserwatorium na Lubomirze. Dochodzimy szeroką drogą na szczyt, a tam czeka na nas budynek obserwatorium, ławki, tabliczki, itp.

Szczyt jest cały zalesiony, dlatego nic z niego nie zobaczymy. Tam robimy sobie przerwę na śniadanie. Na trasie nie ma nikogo, dlatego jest błoga cisza. Lubomir to kolejny szczyt, który zdobyliśmy do Korony Gór Polski z dzieckiem.  

Skąd pochodzi nazwa szczytu?

Nazwa szczytu pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego. Nadano ją w 1932 roku w uznaniu jego zasług. W 1922 ofiarował domek myśliwski i 10 ha lasu na szczycie zwanym wówczas Łysiną, pod budowę obserwatorium astronomicznego. 

Jaki szlak na górę?

• Z Przełęcz Jaworzyce,
• Z Wiśniowa,
• Z Lubnia przez Łysinę, 
• Od Schroniska PTTK Kudłacze przez Łysinę

Informacje przed wejściem na szlak na Lubomir

• Najkrótszy i najłatwiejszy szlak, to wyjście z Przełęczy Jaworzyce,
• Można także iść do schroniska,
• Parkingi przy przełęczy są darmowe, 
• Obserwatorium astronomiczne jest otwarte w określonych dniach i godzinach, 
• Szczyt należy do Korony Gór Polski,
• Szczyt należy do Beskidu Wyspowego, a w Koronie Gór Polski występuje jako najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego.

---

Opis szlaku z Lubnia na Lubomir 

Pierwsza wycieczka w 2017 roku. Żadnych konkretnych planów na wycieczki w 2017 roku jeszcze nie mamy, więc wybieramy te szlaki, którymi jeszcze nie maszerowaliśmy.

Chcemy odkryć nowe trasy i pokazać Wam je tutaj na naszym blogu. Nowy, 2017 rok rozpoczynamy w Beskidzie Wyspowym na szlaku Lubień – Kamionka – Patryja – Łysina – Lubomir. Lubomir i obserwatorium astronomiczne są naszym miejscem docelowym. 

Mapa szlaku żółtego z Lubnia

Szlak żółty z Lubnia to dłuższy wariant dotarcia na szczyt. Trasa jest widokowa i trzeba przeznaczyć na nią cały dzień.

Z domu wyjeżdżamy po godzinie 6. Chcemy zdążyć na Mszę Świętą do Tenczyna na 7:30. Potem już o 8:30 przejeżdżamy do Lubnia i zatrzymujemy się na kościelnym parkingu.

Tam zaczynamy naszą noworoczną wędrówkę. Kościół, przy którym się znajdujemy, jest kościołem parafialnym pod wezwaniem świętego Jana Chrzciciela. Przed wojną mieszkańcy chodzili do drewnianego, zabytkowego kościółka.

4 września 1939 roku wojska niemieckie spaliły pół wsi, kościół i plebanię. Po wojnie dzięki pomocy mieszkańców zbudowano nowy obiekt. Z tego miejsca rozpoczyna się szlak czarny na Mały Szczebel, Szczebel i szlak żółty na Zębolową i Łysinę.

Przecinamy Zakopiankę – droga z Krakowa w Tatry

Rozpoczynamy krótkim marszem po asfalcie. Przecinamy zakopiankę, czyli popularną drogę Kraków – Zakopane, na której nie ma za dużo samochodów. Gorzej będzie pewnie wieczorem, jak wszyscy będą wracać po długim weekendzie.

Potem za przystankiem skręcamy w lewo i dochodzimy do boiska piłkarskiego i mostu nad rzeką Raba, która jest dopływem Wisły.

Przechodzimy przez niego i dobrze oznaczonym szlakiem kontynuujemy podróż. Od początku strasznie kręci, to w lewo, to znowu w prawo. Opuszczamy asfalt, ostatnie zabudowania i wchodzimy na śliską drogę. Sposobem na bezpiecznie przejście jest albo poboczem, albo środkiem po wystających kamieniach.

Widok ze szlaku żółtego na Lubomir

Wychodzimy na pierwszą widokową polankę i z lewej strony dostrzegamy Klimasa, Golca i Zębolową. Trzy wierzchołki mierzące ponad 800 m n.p.m. górują nad miejscowościami.

Okazuje się, że Klimas, Golec i Zębolowa to jedna góra, ale nazwana inaczej przez mieszkańców poszczególnych wiosek. Mieszkańcy Łętowni nazywają ją Zębolową, mieszkańcy Tokarni Golcem, a mieszkańcy Krzczonowa, Lubnia, Krzeczowa i Tenczyna Klimasem.

Nazwa Zębolowa pochodzi od roli Zębolowej, Golec od tego, że kiedyś stoki były tutaj gołe, a nazwa Klimas prawdopodobnie od dość częstego w Lubniu nazwiska Klimas.

Kozielec i Kamionka

Po pierwszych widokach wchodzimy do lasu i przez dłuższy okres go nie opuszczamy. W nim jest jeszcze ponuro i szaro. Zanim na dobre wstanie słońce to kilka minut upłynie. W lesie mamy kilka ostrzejszych podejść, zwłaszcza na początku.

Potem trasa łagodnieje i prowadzi przez Kozielec i Kamionkę. Na drugim szczycie znajduje się papierowe oznaczenie szczytu. Według niego szczyt mierzy 595 m n.p.m., a według mapy i innych źródeł 620 m n.p.m.

Widoki na Szczebel i Śnieżnicę

Za Kamionką schodzimy lekko w dół i wychodzimy znowu na widokowe polany. Na jednej z nich przy wzniesieniu bez nazwy o wysokości 595 m n.p.m. robimy kilka chwil przerwy.

Obok nas stoi piękna kapliczka, a przed nami otwierają się widoki na Szczebel i Śnieżnicę. Być może to wzniesienie to drugi wierzchołek Kamionki i ktoś źle zawiesił oznaczenie.

Widoki na Tatry

Idziemy teraz w towarzystwie pól uprawnych. Droga między nimi wskazuje granicę i przez nią biegnie też szlak żółty. Spotykamy tam miejscowych, którzy wyszli na spacer. Życzymy sobie wszystkiego dobrego w nowym roku.

Dochodzimy do drogi asfaltowej prowadzącej do ostatnich gospodarstw w przysiółku Brzany.

Według mapy powinna się tutaj znajdować jakaś tabliczka z napisanym czasem. Przeszliśmy już 6.3 km w czasie 2 godziny i 25 minut. Tym asfaltem wychodzimy pod górę i obracamy się, żeby dojrzeć Tatry.

Z tego miejsca zaczyna się konkretne podejście. Z prawej strony powinny znajdować się gdzieś okopy rosyjskie z 1914 roku, a z lewej kapliczka świętego Bernarda. Trasa wiedzie cały czas między drzewami i tylko czasem pojawią nam się jakieś widoki. Tak jest właśnie pod szczytem Patryja. Tam mamy okazję zobaczenia Śnieżnicy, Ćwilina i zboczy Szczebla.

Przełęcz Weska

Osiągamy Przełęcz Weska i już widzimy pasmo Lubomira i Łysiny. Wyrasta przed nami tak nagle, że początkowo można zastanowić się co to za góra. W jednym miejscu, w okolicy przełęczy znajdziemy ławki, żeby sobie odpocząć.

Tak to musimy liczyć na jakieś pniaki, ścięte drzewa, których tutaj nie brakuje czy karimatę. Przecinamy szeroką drogę gruntową i zaczyna się robić biało. W tym miejscu śnieg jeszcze nie stopniał i las zmienił całkowicie wygląd. Do tej pory było typowo jesiennie, a teraz już zimowo, czyli tak jak ma być.

Szczyt do Korony Gór Polski

Dochodzimy do koloru czerwonego i zdobywamy Łysinę. Szlak czerwony to Mały Szlak Beskidzki, którym wędrowaliśmy w 2014 roku.

137 kilometrów przeszliśmy wtedy w ciągu 5 dni. Skręcamy w prawo na Lubomir. Do niego tylko kilometr drogi. Tutaj turystów już nieco więcej. Wiele osób wychodzi na Lubomir od strony Przełęczy Jaworzyce, czyli najkrótszym wariantem i schodzi przez Łysinę do schroniska na Kudłaczach.

Gdzieś między drzewami udaje się dostrzec Tatry. Po około 13 kilometrach i ponad 4 godzinach drogi zdobywamy najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego(według autorów Korony Gór Polskich) znajdującego się w Beskidzie Wyspowym(według regionalizacji Polski Jerzego Kondrackiego). Jako tako szczyt leży w obrębie Beskidu Wyspowego.

Wierzchołek Lubomira i obserwatorium astronomiczne

Obserwatorium astronomiczne tradycyjnie jest zamknięte, także po raz trzeci tam nie wchodzimy. Jeszcze dzień wcześniej rozmawialiśmy na Gorcu Troszackim z naszymi nowymi znajomymi o Lubomirze i oni też mówili, że obserwatorium zawsze było zamknięte jak tutaj byli.

Nie wiem jak to było u Was? Na szczycie jest okazja do otwarcia szampana i świętowania rozpoczęcie kolejnego roku.

Na Lubomirze nie jesteśmy długo, bo zaczyna robić się zimno i jest dość późno. Na chwilę zatrzymujemy się jeszcze w jednym miejscu widokowym, z którego dobrze widać pobliskie górki. Są tam też ławki do odpoczynku.

Wracamy tym samym szlakiem żółtym. Teraz idziemy prawie cały czas w dół. Do pokonania tyle samo kilometrów. Pod koniec trasy mamy okazję do podziwiania zachodu słońca. Na pewno są jakieś plusy późnego wracania, bo można zobaczyć góry w różnych kolorach. W plecakach mamy latarki, więc jesteśmy zabezpieczeni przed ewentualnym zmrokiem.

Do Lubnia schodzimy w ciągu 3 godzin. Jest po godzinie 16, a na niebie pojawia się księżyc. Udaje się zrobić zdjęcie ukazujące gwiazdę, księżyc i wieżę kościoła parafialnego.