Babia Góra – Korona Gór Polski
Babia Góra z dzieckiem. Taką myśl mieliśmy już od dawna, ale zrealizowaliśmy go dopiero dzisiaj – 7 listopada. Wybraliśmy najłatwiejszy szlak na Babią Górę – najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego, czyli wyjście szlakiem czerwonym z Przełęczy Krowiarki. Pogoda od początku zapowiadała się wyśmienita, chociaż obawialiśmy się trochę wiatru mogącego szaleć na górze. Na Babiej Górze byliśmy już kilka razy i zawsze wybieraliśmy na wyjście czerwoną farbę z Przełęczy Krowiarki. Jest to najłatwiejszy szlak na Babią Górę i idealny dla rodzin z dziećmi. Ostre podejście mamy tylko na początku przez około 45 minut, gdy musimy dojść na Sokolicę. Tam też rozpoczynają się widoki i przyjemne podejście około 1:30 na Diablak. Dziś wycieczkę rozpoczęliśmy po godzinie 6 rano. Na parkingu stało już kilka samochodów. Przypuszczaliśmy, że wiele osób wybrało się na wschód słońca. Wyjście na szczyt okazało się bardzo przyjemne. Przeszkadzał trochę wiatr, którego doświadczyliśmy dopiero pierwszy raz będąc tutaj. Ostatni raz na Babiej Górze byłem sam w lutym bieżącego roku. Wtedy trafiłem na wyśmienite warunki. Możesz to zobaczyć klikając poniżej. Tym razem na Diablaku byliśmy w komplecie, a wybrała się również z nami Ewelina.
Jak wyjść na Babią Górę z dzieckiem?
Planując wyjście na Babią Górę trzeba podzielić je na kilka etapów. Diablak to specyficzny szczyt i dotarcie na niego z dzieckiem w chuście trzeba dobrze przemyśleć. Dotyczy to także trochę większych dzieci. Zwłaszcza chodzi mi o kwestię przebierania oraz jedzenia, a także krótkiej przerwy w międzyczasie na inne przyjemności. Jeśli jest bezwietrznie to już mamy jakiś mały sukces. Gorzej gdy będzie wiało, a tak jest w większości przypadków.
Etap 1 – Przełęcz Krowiarki – przed szczytem Kępa
Gdy miniemy Sokolicę, po około 60 minutach marszu z parkingu dojdziemy do osłoniętego miejsca, przy którym można zrobić przerwę. Po lewej stronie będzie kilka korzeni. Można tam się zatrzymać, bo później ponad Kępą rozpocznie się wędrówka po otwartym terenie. Jeśli mamy dobre tempo to może nam się udać od tego miejsca wyjść na Diablak i zejść w to samo miejsce.
Etap 2 – przed szczytem Kępa – między Gówniakiem, a Diablakiem
Jeśli nie zdołamy wyjść i zejść od Kępy to między Gówniakiem, a Diablakiem między skałami jest miejsce bezwietrzne, które po obłożeniu bluzami, kurtkami i np. chustą można położyć dziecko. Z tego miejsca na szczyt to już bardzo bliska droga.
Etap 3 – Diablak po drugiej stronie
Szczyt Babiej Góry dzieli się na 2 strony – ładniejszą i tę drugą. Ładniejsza to ta, gdzie jest tabliczka z oznaczeniem szczytu, a także widok na Tatry, a ta druga to ratunek przed wiatrem. 🙂 Zawsze tam się można schować w trudnej chwili. Przebieranie jest możliwe, ale to już bardziej ekstremalne warunki. 🙂
Jak się okazuje to wyjście na Babią Górę przy wietrznych warunkach z malutkim i tym większym dzieckiem jest możliwe. Trochę się obawialiśmy wyjścia i byliśmy gotowi w każdym momencie zawrócić. Tutaj mogę jeszcze dodać jak byłem ubrany. Buty górskie, długie turystyczne spodnie i bluza z kapturem – najlepiej trochę szersza, żeby od strony wiejącego wiatru zakryć dziecko. Ja dodatkowo trzymałem ręce w rękawicach i chroniłem buzię Mai obiema rękami. Potem będą trochę boleć, ale to jest mało ważne. Przy wietrznej pogodzie nie warto się grubo ubierać, ponieważ będziemy się pocić i my i dziecko. Lepiej cieplej ubrać naszego malucha, tak jak my zrobiliśmy.
Babia Góra | parking i bilety wstępu do BgPN
Na Przełęczy Krowiarki mamy 2 duże parkingi na kilkadziesiąt samochodów. Pierwszy to ten przy wejściu na szlak. On kosztuje 15 złotych za cały dzień. 200 metrów niżej parking poza sezonem jest darmowy. Opłaty za wstęp do Babiogórskiego Parku Narodowego są pobierane w okresie od ostatniego weekendu marca do 30 listopada każdego roku. Bilet normalny kosztuje 5 zł, natomiast ulgowy 2,50 zł.
Podsumowanie czasowe trasy
Wyjście z Przełęczy Krowiarki na Babią Górę i zejście w dół mierzy około 10 kilometrów. Czas dotarcia na szczyt z dwoma przerwami to 4 godziny i 47 minut. Musimy w tym czasie pokonać ponad 700 metrów podejścia. Idąc do góry wcale nie czuliśmy zmęczenia. Dzisiaj szło się na górę wyjątkowo dobrze.
A co myślicie o podejściu Percią Akademików? Teoretycznie teren jest bardziej osłonięty, ekspozycja na wiatr i trudności terenowe wg zdjęć i map na ostatnie 0,5h. Przyznam, że nie byłem, ale kusi mnie tam z nosidłem (bo albo teraz jeszcze małym dzieckiem w nosidle, albo dopiero za kilka lat, jak dziecko podrośnie).
Percią Akademików jeszcze nigdy nie szliśmy to ciężko nam się wypowiadać o tym szlaku. 🙂