Skałki Piekło pod Niekłaniem, Brama Piekielna i Piekło Dalejowskie
Świętokrzyskie zachwyca nas zawsze, gdy tam jesteśmy. Nie mówię tutaj tylko o górach, które są bardzo piękne i niezwykle popularne, ale także o miejscach tak zwanych perełkach, które ukryte są pośród lasu i o których czasem nie wszyscy z nas wiedzą. My takie miejsca lubimy bardzo odwiedzać i pokazywać na naszym blogu.
Wracając z Warszawy, postanowiliśmy zatrzymać się na kilka dni w pobliżu Kielc i odkryć dla nas nowe miejsca. Na jeden dzień wyznaczyliśmy sobie 4 miejsca. Pierwszym była Altana, najwyższy szczyt województwa mazowieckiego, drugim Rezerwat Skałki Piekło, trzecim Brama Piekielna i czwartym Piekło Dalejowskie.
Ten wpis będzie poświęcony tym ostatnim. Altana została opisana w odrębnym wpisie. Kiedyś przygotowaliśmy tekst o atrakcjach w województwie świętokrzyskim, które warto zobaczyć w weekend. Te poniższe miejsca, musimy dopisać do listy ciekawych miejsc.
Rezerwat Skałki Piekło pod Niekłaniem – najważniejsze informacje
W północnej części województwa świętokrzyskiego w pobliżu wsi Niekłań Wielki znajduje się Rezerwat Skałki Piekło. To przepiękne miejsce będące rezerwatem przyrody nieożywionej utworzonym w 1959 roku. Wstęp na teren rezerwatu jest bezpłatny, tak samo, jak parking na początku ścieżki. Skałki Piekło są otwarte całą dobę, a czas zwiedzania to około 100 minut razem z dojściem z parkingu.
Dojazd i parking
Na bezpłatny parking przy rezerwacie najłatwiej dojedziemy od strony miejscowości Stąporków. Sam rezerwat położony jest w lesie około 2 kilometry od drogi głównej i parkingu. Ten spokojnie pomieści kilkanaście samochodów. Obok niego są drewniane ławki i punkt czerpania wody, gdzie według informacji woda nie jest przeznaczona do spożycia przez ludzi.
- Współrzędne parkingu na początku szlaku: 51.1884, 20.6436.
Jak dojść?
Ruszamy szeroką drogą przeciwpożarową za znakami koloru czerwonego i niebieskiego. Przez około 900 metrów idziemy utwardzoną drogą, a potem skręcamy w lewo. Droga zmienia się w bardziej piaszczystą, a nam dojście do rezerwatu zajmuje około 35 minut. Na całej trasie ustawiono tablice, które mają charakter edukacyjny.
Piekło
Dochodzimy pod okazałe skały, które robią na nas spore wrażenie. Rezerwat utworzony kilkadziesiąt lat temu miał chronić różne skały piaskowe, które powstały w wyniku erozji. Pochodzą one z okresu jurajskiego. Skałki Piekło to różne fascynujące formacje skalne: kominy, grzyby, urwiska czy stoły. Sięgają one do 8 metrów wysokości, a między nimi znajdziemy kilka jaskiń. Przez skałki przebiega niebieski szlak długodystansowy z Kuźniaków do Skarżyska-Kamiennej mierzący 81 kilometrów.
Brama Piekielna i Piekło Dalejowskie
Jeśli już jesteśmy w piekielnym temacie w Świętokrzyskiem, to przejeżdżamy około 25 kilometrów do miejscowości Jastrzębia nad Bliżynem. Brama Piekielna i Piekło Dalejowskie to pomniki przyrody, znajdujące się pośród lasu, które wyglądają magicznie. Przez oba miejsca prowadzi zielony szlak pieszy z Bliżyna do Zagnańska (Dąb Bartek).
Jak dojść do kolejnych wrót piekieł?
Zatrzymujemy się na poboczu przy lesie obok szlabanu. Postój jest bezpłatny. Stamtąd ruszamy czerwonym szlakiem do Bramy Piekielnej.
- Współrzędne postoju: 51.0868, 20.7395.
Dojście na miejsce zajmuje około 30 minut i prowadzi najpierw przez utwardzoną drogę. Po 500 metrach skręcamy w lewo i maszerujemy delikatnie w dół.
Brama Piekielna to pomnik przyrody nieożywionej, znajdujący się na terenie Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego. W zwiedzaniu tego miejsca nie ma zbytniej filozofii. Po prostu przechodzimy pod skałą na drugą stronę. Na miejscu znajdują się także ławki i tablica informacyjna. Miejsce jest bezpłatne i dostępne całą dobę.
Dalej do Piekła Dalejowskiego
Do Piekła Dalejowskiego mamy jeszcze tylko kilka kroków. Kontynuujemy szlakiem czerwonym po grząskim terenie. Nad nami zbierają się deszczowe chmury, dlatego przyśpieszamy kroku. Dochodzimy na miejsce i widzimy różne formacje skalne, gdzie najwyższe dochodzą do 4 metrów wysokości.
Między skałami mamy jaskinie, wąwozy i szczeliny. Wejście jest bezpłatne dostępne całą dobę. Powrót warto zaplanować tą samą trasą, chyba że mamy nawigację, która poprowadzi nas ścieżką przez las.
