Dumbier (Ďumbier, Dziumbier, Dziumbir) to najwyższy szczyt Tatr Niżnych na Słowacji. To okazały dwutysięcznik mierzący dokładnie 2043 m n.p.m. Razem ze szczytem Chopok 2024 m n.p.m. tworzą zgraną parę, do odwiedzenia ich podczas trasy w jeden dzień.
- Najkrótszy szlak na Dumbier w Niżnych Tatrach prowadzi z górskiej miejscowości turystycznej Trangoška,
- Trasa mierzy 6,4 km, a czas jej przejścia to prawie 4 godziny,
- Na trasie są 974 metry podejścia,
- My zrobiliśmy tę trasę z dzieckiem,
- Pamiętaj o ubezpieczeniu w góry na Słowacji,
- Jasná Chopok to zimowy największy ośrodek narciarski w Europie Środkowej,
- W zimie Dolina Demianowska przeżywa prawdziwe oblężenie, a wyciągi są oblegane,
- Szczyt Chopok to popularne miejsce wśród turystów, ponieważ na samą górę można wyjechać kolejką,
- Najkrótszy szlak na Chopok również prowadzi z Trangoški – 5,2 km,
- Szczyt należy do Korony Gór Słowacji,
- Na szlaku granią Tatr Niżnych są wspaniałe widoki, dlatego na każdym kroku można się zachwycić,
- W Niżnych Tatrach polecamy zdobyć również Salatin.
Jak dojechać?
Dojazd zależy od tego, od której strony chcesz dostać się na górę. Możesz to zrobić od strony północnej lub południowej.
Wariant A od strony północnej – Biela Púť z Doliny Demianowskiej
Od północnej Biela Púť przez Priehyba z Doliny Demianowskiej. Jest to wariant popularniejszy i więcej osób korzysta tam z wyciągu w ośrodku Jasná Chopok. Tam szlaki turystyczne na górę są dłuższe i najpierw zdobywasz Chopok, a później idziesz na Dumbier. Możesz też na Chopok dojechać kolejką.
- W mieście Liptowski Mikułasz musisz kierować się na Demianowską Dolinę,
- Współrzędne parkingu przy wyciągu: 48.9697, 19.5838,
- Parking pod kolejką jest płatny 5 euro za cały dzień.
Wariant B – od południowej – Krupová | NASZ WARIANT
Od strony południowej Krupová przez Kosodrevina. Tutaj już będzie mniej turystów. Również na Chopok wyjedziesz kolejką. Szlaki są krótsze i stamtąd właśnie wychodzi najkrótszy szlak na najwyższy szczyt Tatr Niżnych.
- W miejscowości Bystrá musisz jechać na Trangoška,
- Współrzędne parkingu Horná Lehota przy wyciągu: 48.9221, 19.5995,
- Parking jest płatny 5 euro za cały dzień.
Orientacyjna mapa ośrodka Jasná
Poniżej jeszcze zamieszczam mapę całego ośrodka i okolicy. Na pewno bardziej Ci to rozjaśni sytuację i orientację w terenie.
Nasz parking przy szlaku w Trangoška – podstawowe informacje
Wróćmy jednak do naszego opisu szlaku na najwyższy szczyt Tatr Niżnych na Słowacji. My zatrzymaliśmy się na Parkovisko Trangoška P2 – tuż przy wejściu na szlak zielony.
- Współrzędne naszego parkingu: 48.9252, 19.6100.
- Gdy dojechaliśmy na miejsce po godzinie 3:30, to jeszcze nikogo nie było,
- Parking był otwarty, więc normalnie na niego wjechaliśmy,
- Na budce była informacja, że postój płatny 5 euro za cały dzień,
- Opłaty są pobierane od godziny 6 rano, więc mieliśmy zapłacić po powrocie,
- Później się okazało, że dopiero robią tam szlaban wjazdowy i płatny będzie już niedługo,
- Nam udało się zaparkować za darmo.
Mapa naszej wycieczki
Zobacz poniżej na mapę naszej wycieczki. My przeszliśmy 10,6 km, a później z Chopoka zjechaliśmy na dół kolejką.
- Długość trasy – 10,6 km,
- Na szlaku mieliśmy 1215 metrów podejścia,
- Cała wycieczka zajęła nam 7 godzin z przerwami,
- Maja kilka kilometrów szła sama, dlatego czas w drodze się zwiększył.
Szlak zielony do Chata Generála Milana Ratislava Štefánika
Z parkingu ruszyliśmy szlakiem zielonym w kierunku Chaty Generála Milana Ratislava Štefánika. To miał być pierwszy poważny przystanek na naszej trasie. Tuż przy parkingu mieliśmy tabliczki z rozejściem dróg.
Minęliśmy wiatę z prawej strony, a kilkanaście metrów dalej duży budynek i weszliśmy do lasu w Bystrej Dolinie. Prowadziła nas wąska, kamienista ścieżka wzdłuż potoku Bystrianka. Chociaż była godzina 4, to robiło się już jasno i nie musieliśmy korzystać z czołówek.
Przystanek Halašova 1380 m n.p.m.
Przez pierwsze 1,8 km trasa wznosiła się delikatnie pod górę. Nie było jakoś trudno. Na całym odcinku do chaty mieliśmy zrobić 600 metrów w pionie. Po około 60 minutach dotarliśmy do Halašova 1380 m n.p.m. Tam z lewej strony przychodził szlak żółty z Kološňa 1502 m n.p.m. Szedł z nami może 10 minut i odbił w prawo do Jaskini Martwych Nietoperzy (jedyna alpejska jaskinia na Słowacji). My tam nie skręcaliśmy, tylko maszerowaliśmy dalej.
Teraz zaczynało się ostrzejsze podejście. Opuściliśmy na dobre las i wyszliśmy na poziom kosówki. Szliśmy już po otwartym terenie zakosami. Podejście było strome, ale nie jakoś bardzo. Wiedzieliśmy, że gdy dojdziemy do chaty generała, to później będzie już łatwiej.
Chata Generála Milana Ratislava Štefánika
Na górę doszliśmy po około 2 godzinach drogi. Za sobą mieliśmy 3,3 km i sporo podejść. Przy chacie pokazały nam się pierwsze widoki na góry Słowacji. Chata była już otwarta – ktoś wyszedł na wschód słońca. Niektórzy w pokojach schroniskowych szykowali się do wyjścia w góry.
- Do chaty prowadzą różne szlaki, np. z Mýto pod Ďumbierom czy Četrovicy,
- Ten nasz szlak był najkrótszy.
Alpejska chata położona jest na wysokości 1740 m n.p.m. To miejsce jest bardzo popularne, ponieważ znajduje się na czerwonym szlaku, którym wędruje sporo ludzi. Zbudowano ją w latach 1924-1928. To najdłużej działające schronisko w Tatrach Niżnych. Można tam skorzystać z noclegu i zamówić coś do zjedzenia. Nie prowadzi tam żadna droga dojazdowa, dlatego jedzenie wynoszone jest przez tragarzy.
Jeśli chcesz zdobyć Dumbier, to możesz tam przenocować, a później ruszyć na szlak.
Milan Rastislav Stefanik
Milan Rastislav Stefanik to bardzo ważna postać w historii Słowacji. Był między innymi pilotem wojskowym, generałem i politykiem. Został odznaczony wieloma orderami. Miał największy udział w powstaniu czesko-słowackim podczas I wojny światowej.
Przyczynił się powstania wolnego państwa – Czechów i Słowaków. W Słowacji można znaleźć ulice jego imienia, znaczki pocztowe, rzeźby. Nawet lotnisko w Bratysławie (stolica Słowacji) jest imienia Milana Rastislava Stefanika. To już świadczy o jego zasługach dla państwa. Milan Rastislav Stefanik był jednym z tych, którzy doprowadzili do utworzenia Czechosłowacji. Zmarł tragicznie, ale jego dzieło żyje do dziś.
Trasa czerwona na Krúpovo sedlo 1915 m n.p.m.
My zrobiliśmy tam tylko krótką przerwę na kanapki i łyk wody. Później po 10 minutach ruszyliśmy dalej. Widzieliśmy już Dumbier, do którego mamy dotrzeć. Zmieniliśmy szlak na czerwony i szliśmy na Krúpovo sedlo 1915 m n.p.m.
Na tym odcinku do przejścia mieliśmy 2,2 km. Według mapy za 50 minut powinniśmy być na górze. Nie było tam zbyt wielu podejść, bo około 200 metrów. Trawersowaliśmy zbocza góry i cały czas po drodze mieliśmy wspaniałe widoki.
Ścieżka prowadziła głównie po kamieniach. Była wąska, ale nie mieliśmy tam żadnych trudności. W połowie trasy dotarliśmy na Rázcetnik na Krúpove sedlo 1760 m n.p.m. Tam przychodził szlak niebieski z Kološňa i pośredniej stacji kolejki Kosodrevina.
Od rozwidlenia szlaku zaczęło się ostrzejsze podejście, ale nie trwało długo. Po 60 minutach stanęliśmy na przełęczy. Wszędzie były skały, a Dumbier wyglądał bardzo okazałe. Patrzyliśmy na niego z uznaniem. Mimo że budził grozę, to wejście na niego nie stanowiło żadnego problemu.
Dumbier 2043 m n.p.m. – najwyższy szczyt w Tatrach Niżnych (Tatry Niskie, Nízke Tatry)
Ścieżka na górę z przełęczy mierzyła 900 metrów. Zajęła nam 50 minut, ponieważ po drodze spotkaliśmy ponad 20 kozic! Były i małe i duże, więc zasłużyły sobie na sesję zdjęciową. Przeszliśmy obok nich i nawet nie reagowały. Później widzieliśmy, że po skałach zeskoczyły w dół. Niektóre jednak zostały. Szliśmy pod górę po kamieniach bez trudności technicznych.
Dotarliśmy na dwutysięcznik Dumbier 2043 m n.p.m.! Zdobyliśmy najwyższy szczyt Tatr Niżnych. Na szczycie stoi podwójny krzyż oraz pylon z żelbetonu. Podczas II wojny światowej na zboczach góry toczyły się liczne walki partyzantów słowackich z Niemcami. Z góry wydobywano również surowce: rudę żelaza i złoto.
Spędziliśmy tam 40 minut i delektowaliśmy się widokami. A co było widać?
Widoki ze szczytu
Widoki ze szczytu są bardzo okazałe. Oczywiście na pierwsze rzucają się w oczy Tatry z Krywaniem czy Łomnicą. Widać Beskid Niski – Lackowa i Busov. Z bardziej znanych słowackich szczytów to:
- Minčol w Górach Czerchowskich,
- Kráľova hoľa w Tatrach Niżnych,
- Wielki Rozsutec i Wielki Krywań w Małej Fatrze,
- Wielki Chocz w Górach Choczańskich.
Z polskich gór widać wspomnianą wcześniej Lackową oraz:
- Baranią Górę, Skrzyczne, Klimczok w Beskidzie Śląskim,
- Rysiankę, Krawców Wierch, Babią Górę, Pilsko w Beskidzie Żywieckim,
- Potrójną i Wielką Cisową Grapę w Beskidzie Małym.
Widać również góry na Węgrzech. Między innymi najwyższy szczyt Węgier, czyli Kekes.
Szlak na Chopok przez Demänovské sedlo 1756 m n.p.m.
Po dłuższej przerwie na szczycie, ruszyliśmy kamienistą ścieżką w drogę powrotną. Najpierw musieliśmy wrócić na Krúpove sedlo, czyli jakieś 20 minut. Maja już wyszła na dobre z nosidełka i szła na własnych nóżkach.
Po drodze minęliśmy się z jednym Słowakiem, który podziwiał kozice. Była godzina 9, więc na trasie nie było jeszcze wielu osób. Przeszliśmy przez przełęcz i szliśmy dalej szlakiem czerwonym.
Przed nami były 3,3 km, które według mapy mieliśmy przejść w ciągu 1 godziny i 15 minut. Wyszło dwa razy dłużej – Maja szła sama i były takie widoki, że cały czas robiliśmy zdjęcia.
Dobrze widzieliśmy, gdzie mamy iść. Przed nami górował szczyt Chopok 2024 m n.p.m. Po drodze mijaliśmy już sporo osób. Kolejka zaczęła działać, dlatego turystów pojawiło się więcej. Szliśmy po grani z widokami w kierunku południowym. Za nami zostawialiśmy Dumbier – najwyższą górę w Tatrach Niżnych.
Szczyt Chopok 2024 m n.p.m. na Słowacji – górna stacja kolejki
Nasze przejście po grani Tatr Niżnych się kończyło, a my dochodziliśmy już do kamiennej chaty pod Chopokiem. Kolejka kursowała, dlatego stwierdziliśmy, że zjedziemy nią w dół do Krupowej – strona południowa. Zrobiliśmy ostatnie metry na naszej drodze i stanęliśmy przy górnej stacji kolejki.
Ludzie wspinali się na najwyższy punkt, a inni robiliśmy zdjęcia przy napisie. Niektórzy także zamawiali jedzenie w restauracji i siedzieli na tarasie. Sprawdziliśmy rozkład jazdy w dół, poszliśmy zobaczyć smoka, który strzeże skarbów ukrytych w górze i kupiliśmy bilety na kolejkę. Było sporo ludzi, którzy przybyli tu na swoje wakacje.
Największy ośrodek narciarski Jasná Chopok – ceny biletów i godziny otwarcia kolejki na szczyt
Jasna Chopok to największy ośrodek narciarski na Słowacji. Ośrodek oferuje szeroki wybór stoków o różnym stopniu trudności, a także szereg atrakcji dla całych rodzin z dziećmi. Jasna Chopok to idealne miejsce na aktywny wypoczynek letni oraz zimowy.
- Bilet dla dorosłych do góry kosztuje 19 euro, dla juniorów 16, a dzieci 14,
- Bilet dla dorosłych w dół kosztuje 16 euro, dla juniorów 13, a dzieci 11,
- Jazda góra-dół to 23,19 i 17 euro,
- Dzieci – od 6 do 11,99 lat, juniorzy do 18 roku. Dzieci do 5,99 lat jadą za darmo.
Kolejka w wakacje kursuje od godziny 8:30 do 17:00 – kolejka kursuje co 30 minut.
Dalej iść szlakiem, czy zjechać kolejką?
Na parking do Trangoški mogliśmy zejść szlakiem żółtym lub zjechać wyciągiem. Wybraliśmy tę drugą opcję. Czas zjazdu to około 7 minut. W połowie musieliśmy przesiąść się do kolejnego wyciągu na stacji Kosodrevina, który zwiózł nas na parking. Samochód jednak mieliśmy na innym parkingu, więc 2 kilometry musieliśmy iść na nogach.
- Szlak żółty z górnej stacji na parking mierzy 4,8 km, a czas przejścia to 1 godzina 10 minut,
- Trzeba zejść prawie 900 metrów w pionie, więc uważaj na kolana.
Po dotarciu do samochodu byliśmy bardzo zadowoleni. Zdobyliśmy Dumbier i już planowaliśmy zdobywanie kolejnych szczytów.
