Szrenica i Śnieżne Kotły – szlak ze Szklarskiej Poręby w Karkonoszach

Szrenica 1361 m n.p.m. to szczyt w Karkonoszach górujący nad Szklarską Porębą. Na szczycie znajduje się schronisko PTTK, a szlaki prowadzące na górę są bardzo malownicze. Spokojnie można wybrać się tam z dzieckiem, ponieważ trasy nie są trudne. Jeśli ktoś nie chce poczuć trudu wędrówki, to może wyjechać wyciągiem niemalże na samą górę. 

• Śnieżne Kotły to jedna z atrakcji turystycznych w Karkonoszach, która jest chętnie odwiedzana przez turystów w tym paśmie górskim,
• Śnieżne Kotły mają wysokość około 1492 metry,
• Najłatwiej dojść na Śnieżne Kotły szlakiem od Szrenicy. Na Szrenicę wyjazd kolejką lub przejść trasą obok Wodospadu Kamieńczyka,
• Z dzieckiem polecamy powyższą opcję,
• Są to kotły polodowcowe – jedna z głównych atrakcji Karkonoszy,
• Wzniesiono tam pierwsze schronisko górskie w Karkonoszach,
• Obecnie na szczycie znajduje się stacja przekaźnikowa,
• Śnieżne Kotły zimą są bardzo niebezpieczne,
• Jest to teren Karkonoskiego Parku Narodowego, więc obowiązują bilety wstępu.
• W pobliżu znajdują się Śnieżne Stawki.

Najkrótszy szlak na Szrenicę ze Szklarskiej Poręby w Karkonoszach

• Najkrótszy szlak na Szrenicę prowadzi ze Szklarskiej Poręby-Huty,
• Trasa znakowana jest na czerwono,
• Szlak prowadzi przez Wodospad Kamieńczyka oraz Schronisko na Hali Szrenickiej,
• Trasa mierzy 5 kilometrów, a czas wejścia to 2 godziny i 20 minut,
• Na szlaku jest 641 metrów podejścia,
• Taką trasę polecamy na wycieczkę z dzieckiem.

Znasz już najkrótszy szlak, to teraz zobacz naszą trasę.

Mapa trasy naszej wycieczki z dzieckiem

My wybraliśmy trasę ze Szklarskiej Poręby do Schroniska pod Łabskim Szczytem, później na Śnieżne Kotły, Szrenicę i z powrotem do Szklarskiej Poręby. 

• Długość trasy z dzieckiem to 20,8 km,
• Podczas wędrówki mieliśmy prawie 1000 metrów podejścia,
• Wędrówki z przerwami zajęła nam 8 godzin.

Szlak na Śnieżne Kotły i Szrenicę ze Szklarskiej Poręby

Opuszczamy kwaterę o godzinie 4:30. Czemu tak wcześnie? Przed nami ponad 20 kilometrów drogi, na trasie przerwy, w późniejszych godzinach gorąco i więcej ludzi na szlaku, dlatego wolimy startować od wczesnych godzin porannych. Klucz od pokoju wrzucamy do skrzynki na listy, a samochód na kilka godzin zostawiamy jeszcze przed kwaterą, żeby nie szukać innego parkingu, a jest to dobre miejsce wypadowe na szlaki.

Na polu już jasno, dlatego czołówki możemy spokojnie zostawić w samochodzie. Słońce powoli wstaje, a my ruszamy na puste ulice Szklarskiej Poręby. Od razu wchodzimy na żółty szlak i kierujemy się w górę w stronę Muzeum Mineralogicznego i dalej na leśną ścieżkę. Na termometrze mamy około 10 stopni, dlatego ubieramy się ciepło.

• Zobacz naszą ostatnią wizytę na karkonoskich szlakach w zimie.

Bilety wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego

Po opuszczeniu betonu wchodzimy do lasu. Idziemy kilkanaście minut po utwardzonej drodze szlakiem żółtym. Przed nami widać zbocza Śnieżnych Kotłów. Rozdzielamy się ze szlakiem rowerowym, który skręca w lewo i wchodzimy na kamienistą drogę, która wznosi się coraz to wyżej.

Po kilkudziesięciu minutach przychodzi do nas szlak koloru zielonego ze stacji pośredniej kolejki na Szrenicę. Tam też jest informacja, żeby kupić bilet wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego.

Wejście kosztuje 6 złotych, jest tylko jeden problem. Osoby niemające smartfonów lub osoby starsze, które nie znają się za bardzo na telefonach, nie kupią takiego biletu. Nie można tutaj wysłać SMS, tylko trzeba po pierwsze skanować kod QR, rejestrować się na stronie e-parki i dopiero płacić przelewem lub kartą płatniczą. Trochę to skomplikowane i nam zajęło 15 minut, bo w górach Internet jest zawsze ograniczony.

Schronisko pod Łabskim Szczytem

Po przerwie wracamy na szlak. Do schroniska pod Łabskim Szczytem mamy około 45 minut. Wspinamy się pod górę i przechodzimy przez mostek nad Szrenickim Potokiem. Po chwili stajemy przed ogromną formacją skalną.

Kukułcze Skały i Wahadło, to efektowna grupa granitowych ostańców w zachodniej części Karkonoszy, położona tuż przy żółtym szlaku biegnącym ze Szklarskiej Poręby do Schroniska pod Łabskim Szczytem. Na szczególną uwagę zasługuje tu iglica skalna o wysokości około 7 metrów (to właśnie Wahadło), uwięziona pomiędzy dwoma skalnymi murami. Podobno można ją wprawić w ruch. Tam możemy po raz pierwszy obejrzeć Szrenicę ze schroniskiem na szczycie.

Idziemy dalej i po chwili jesteśmy już przy schronisku. Wejście, którym zawsze wchodziliśmy do środka, jest zamknięte, a na drzwiach jest kartka, że wejście po drugiej stronie budynku. Tam właśnie się udajemy. Otwarte są tylko 2 korytarze. Główna sala jest jeszcze zamknięta, więc musimy się rozgościć przed bufetem. Tutaj przypada przerwa na karmienie i przebieranie, które zawsze idzie bardzo sprawnie. 

Śnieżne Kotły 1490 m n.p.m. w Karkonoszach – kotły polodowcowe i stacja przekaźnikowa

O 7 idziemy dalej. Na Śnieżne Kotły z dzeckiem jest prawie godzina drogi i trochę podejścia. Słońce zachodzi za chmury, więc dobrze się idzie i widoki też są lepsze. Trawersujemy zbocza Łabskiego Szczytu 1472 m n.p.m. Wędruje się wyśmienicie i w ogóle nie czuć zmęczenia. Maszerujemy po kamieniach i docieramy do czerwonego szlaku, którym idziemy chwilę i stajemy pod nadajnikiem RTV – dawnym schroniskiem Śnieżne Kotły.

Tam przechodzimy kawałek w stronę miejsca widokowego na Wielki Śnieżny Kocioł. Po raz kolejny tutaj jesteśmy i zawsze jesteśmy zachwyceni. Widać w pobliżu Wielki Szyszak, a za nim majaczy gdzie obserwatorium na Śnieżce – najwyższym szczycie w Karkonoszach. Nasza mała Maja w chuście radzi sobie bardzo dzielnie. 

Weszliśmy na pomosty i robiliśmy zdjęcia kotłom polodowcowym. Wielki Śnieżny Kocioł jest głęboki na 250 metrów, a wysokość ścian sięga do 150 metrów. Oczywiście musieliśmy mieć zdjęcie z widokiem na Śnieżne Kotły 1490 m n.p.m. i stację przekaźnikową. Pod szczytem znajdują się śnieżne stawki – bezodpływowe jeziorka na dnie kotła polodowcowego.

Schronisko Nad Śnieżnymi Kotłami

Dawniej na wysokości 1490 m n.p.m. istniało schronisko górskie. Był to pierwszy taki obiekt w Karkonoszach. Obecnie jest to Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy. W XIX wieku ówczesny właściciel tych terenów Leopold Christian Gotthard von Schaffgotsch, postanowił na górze wybudować schronisko z prawdziwego zdarzenia. Położenie miało piękne, ponieważ tuż obok Czarciej Ambony. 

Później wzniesiono kolejny, jeszcze większy budynek, który służył jako hotel. Wyglądem nie pasował jednak to krajobrazu Karkonoszy. Podczas wojny, Niemcy zrobili w nim dom wypoczynkowy dla swoich żołnierzy. W 1951 roku obiekt przejęło PTTK. W 1961 roku całkowicie zamknięto schronisko dla turystów i przekształcono w stację przekaźnikową. 

Widokowy szlak ze Śnieżnych Kotłów na Szrenicę

Teraz zmieniamy szlak na czerwony i zmierzamy w stronę Szrenicy. Tym razem trawersujemy Łabski Szczyt z drugiej strony i przy Czeskiej Budce skręcamy jeszcze w lewo, żeby podejść 500 metrów do źródła Łaby – rzeki przepływającej przez Czechy i Niemcy o długości 1165 kilometrów.

Na miejscu znajdują się: symboliczna studzienka i herby miast, przez które przepływa rzeka. Na pewno warto zboczyć trochę z głównego szlaku i odwiedzić to miejsce. 

Formacja skalna Trzy Świnki

Po kilkunastu kilometrach w trasie udaliśmy się schroniska PTTK. Najpierw przeszliśmy jednak przez Mokrą Przełęcz 1291 m n.p.m. i dalej między formacjami skalnymi Trzy Świnki. Ludzie wyjeżdżający wyciągiem, decydują się tylko na przejście odcinka do Trzech Świnek. Tam kończą trasę i wracają do góry. My polecamy jednak ruszyć dalej na Śnieżne Kotły.

Po przejściu Twarożnika przed Trzema Świnkami spotykamy chłopaków z Zielonej Góry, których serdecznie pozdrawiamy. Było to nasze pierwsze spotkanie na szlaku.

Schronisko PTTK na Szrenicy

Skręcamy w prawo na rozwidleniu i podchodzimy pod schronisko. Tam już kolejka zaczęła kursować, dlatego turystów jest całkiem sporo. Wchodzimy do obiektu i idziemy w stronę jadalni. Siadamy przy oknie, a Angelika zamawia żurek i idzie po magnesy oraz pieczątkę.

W obiekcie PTTK jesteśmy dobrą godzinę. Dłuższa przerwa zawsze wskazana. Pozostaje nam tylko zejście do Szklarskiej Poręby, a jest dopiero po 11. Do nowej kwatery mamy przyjechać na 14:00, bo wtedy jest zameldowanie.

Jak dojść na Szrenicę? – inne szlaki i wyjazd kolejką

My na Szrenicę dotarliśmy ze Śnieżnych Kotłów, jednak są jeszcze inne sposoby, aby dotrzeć na szczyt. Najpierw zobacz na mapę Karkonoszy. Jeśli jej nie masz, to możesz posłużyć się wpisem na naszym blogu z mapami online.

1. Szlak czerwony ze Szklarskiej Poręby przez Halę Szrenicką | 6 kilometrów – czas przejścia 3 godziny.
2. Szlak zielony z Przełęczy Szklarskiej (Jakuszyce) | 8 kilometrów – czas przejścia 3 godziny.
3. Szlak zielony od schroniska pod Łabskim Szczytem | 3 kilometry – czas przejścia 1 godzina. Do schroniska prowadzą szlaki ze Szklarskiej Poręby, Jagniątkowa lub Wodospadu Szklarki.
4. Na Szrenicę można także wyjechać kolejką, która jest czynna cały rok. Cennik i rozkład jazdy dostępny jest na stronie internetowej wyciągu.

Ze Szrenicy przez Halę Szrenicką do Szklarskiej Poręby

Zbieramy się i schodzimy na dół. Najpierw czarnym do górnej stacji kolejki, gdzie spotykamy bardzo wielu turystów, a następnie odbijamy na kolor zielony i schodzimy nim do schroniska na Hali Szrenickiej, gdzie także zatrzymujemy się na chwilę przy obiekcie.

Po drodze udaje się zobaczyć jeszcze Końskie Łby. Przy schronisku również jest sporo ludzi. Kolejni dochodzą czerwonym szlakiem od Kamieńczyka, a my mijamy ich i idziemy na dół. Jest to najgorszy odcinek na naszym szlaku. Podłoże nie sprzyja wędrówce.

Wodospad Kamieńczyka w Szklarskiej Porębie

Na dole najpierw mamy Schronisko Kamieńczyk, także co chwilę jakiś obiekt, a 200 metrów niżej Wodospad Kamieńczyka. Nie widzimy tam nikogo w kolejce, więc idziemy zakupić bilety wstępu. 1 normalny kosztuje 6 złotych. Dzieci do 7 lat mają za darmo. Każdy obowiązkowo musi mieć kask.

Bardzo miły pan sprzedaje bilety, podbija pieczątki i rozdaje kaski. Kierujemy się przez bramę po schodach na dół i już jesteśmy przy wodospadzie. Trzeba powiedzieć, że tak jak Wodospad Szklarki tak i ten robi wrażenie. Kamieńczyk jest otwarty codziennie od godziny 9:00 do 17:00, a zaparkować najlepiej pod dolną stacją kolejki na Szrenicę lub na czerwonym szlaku idącym do wodospadu. 

Wracamy „na powierzchnię” i schodzimy do rozdroża pod Kamieńczykiem. Odbijamy na szlak czarny i po kilkunastu minutach wychodzimy na ulice Szklarskiej Poręby. Musimy przebić się przez miasteczko do naszej kwatery, dlatego włączamy GPS-a, żeby nie pobłądzić i po godzinie 13 jesteśmy już przy samochodzie. W pobliskim sklepie robimy jeszcze zakupy i przenosimy się do innej kwatery oddalonej od nas o kilometr.